کتاب ایران در سیاحت نامه اولیا چلبی

“سیاحت نامه ” نام یک فرم و سنت ادبی است که نمونه های آن را در قرون وسطی در سراسر جهان اسلام می توان یافت، که از سیاحان عرب شروع می شود. “سیاحت نامه” “اولیا چلبی” نمونه بارز این سنت است.کتاب «ایران در سیاحت نامه اولیا چلبی»، روایت 3 سفر این سیاح بزرگ به ایران است و تسلط نویسنده به زبان فارسی موجب شده که علاوه بر تصویری دقیق از جغرافیا، استحکامات و زیرساخت های موجود در ایران، تصویری جالب و منحصر به فرد از رسوم، آداب فرهنگی و اصطلاحات هر منطقه در اختیار علاقه مندان قرار گیرد.اولیا چلبی آغاز سفرهای خود را به خواب نسبت می دهد: در شب نوزدهم اوت 1630، به جای اینکه در خواب از پیامبر آرزوی «شفاعت» کند، تحت تأثیر سفرنامه ها به جاده می زند. “سیاحت نامه” داستان هایی از کشورهای دور است که “اولیا چلبی” در ذهن خود مطرح کرده است. به مدت 54 سال طول کشید. ابتدا به عنوان «پیاده ولگرد» سراسر استانبول و سپس به عنوان «عبد حاکیر اولیا یی پور» به کشور عثمانی سفر کرد.