کتاب خواب های قضا شده

این مجموعه شعر شامل ۳۹ غزل عاشقانه و اجتماعی است که «و آمدیم که غم جاودانه تر باشد»، «در انزوای خودم می کشم جهان را»، «من همانم که مرا باز ستانید از من»، «آغوش تو سنگری ست امن و آرام»، «غم تنهایی و غربت، غم بی همزبانی را»، «عاقبت این دردها را بی پدر خواهم گذاشت» و «نوشته اند به دست تو ماجرایم را» عنوان بخشی از شعرهای آن است.