کتاب فلسفه علم تاریخ (از روشنگری تا پساتجدد)

در این کتاب، سیر تحول اندیشه فلسفی درباره تاریخ طی 250 سال گذشته ترسیم شده است. ساختار کتاب به این گونه است که گزیده‌هایی از متون کلیدیْ ارائه و سپس بحث‌های تبیینی و انتقادی جدید مطرح می‌شود. هدف این بوده است که با این روش، آثار اندیشمندانی چون هیوم، هردر، هگل، دیلتای، نیچه، هایدگر، و فوکو برای دانشجویانی که شناخت قبلی نسبت به فلسفه غرب ندارند قابل فهم گردد. در مقدمه و فصل‌های نه‌گانۀ کتاب مکاتب فکری متقابل بررسی می‌شوند. طی این بررسی‌ها، سرچشمه‌های جریانهای معاصر در این رشته معلوم می‌شود و ارتباط تأملات کلی‌تر فلسفی با مطالعه خود تاریخ روشن می‌گردد. در این میان، به بحث پیوند میان فلسفه تاریخ و نظریه فرهنگی و ادبی که در دهه‌های اخیر توسعه یافته نیز اشاره می‌شود.