کتاب آخرین آغوش ماما

درباره کتاب: ماما شامپانزه ی ماده ای در باغ وحش است که پیوندی عمیق و انسانی با زیست شناسی که عمر خود را صرف مطالعه ی رفتارهای او ،کرده برقرار نموده .است اما اکنون واپسین روزهای حیات خود را پشت سر میگذارد. آنچه در این کتاب می خوانید جالب توجه است رابطه ی عاطفی عمیقی است که میان ماما و زیست شناس مورد اشاره دیده می شود. زیست شناس بنا به تجارب خود می داند که این آخرین باری است که ماما را می بیند. اما گویی ماما نیز خود از این واقعیت گاهی دارد و تحت تأثیر همین ،آگاهی رفتارهای احساسی تکان دهنده ای را از خود به نمایش
می گذارد؛ از جمله گریستن و در آغوش گرفتن انسانی که گویی او را دوست خود می داند. فرانس دی وال در این کتاب با نقل داستان تأثیرگذار ماما پرسشی مهم و حیاتی را مطرح ساخته است: آیا حیوانات هم مثل انسانها عواطفی نظیر غم و اندوه و شادی را تجربه می کنند؟ اگر بدانیم که حیوانات نه تنها دارای درک و شعور هستند، بلکه از عواطف و احساسات و ادراکاتی مشابه ما آدمیان برخوردارند، دیگر نمی توانیم چشم بر رفتارهای حیوان آزارانه ی انسانها ببندیم و از کنار این رفتارها به سادگی بگذریم.