کتاب از روزگار رفته حکایت

داستان “از روزگار رفته حکایت” ماجرای خیالی از یک برهه‌ی تاریخی است که شخصیت اصلی یا راوی آن “پرویزخان” نام دارد. وی در خانواده‌ای سنتی زندگی می‌کند و در جای جای کتاب از رسم و راه جاری در جامعه‌ی کوچک نیمه شهری نیمه روستایی محل سکونتش سخن به میان می‌آورد. فضای داستان مربوط به دوره حکومت استبدادی رضاخان و گریزی است به سیاست‌های آن روز جامعه، اعم از کشف حجاب بانوان به تغییر لباس آقایان به شکل فرنگی و مسائل دیگر. بدین سان، این داستان، ذکر خاطرات راوی از سن طفولیت تا دوران نوجوانی و جوانی اوست که در حاشیه‌ی مسائل اجتماعی و سیاسی روز مطرح شده است.