کتاب استادان استادان چه کردند؟

“استادان استادان چه کردند؟” اثری است به قلم “مقصود فراستخواه” که “تاریخ دارالمعلمین و دانشسرای عالی از 1297 تا 1357” را در اختیار خوانندگان قرار می‌دهد. یکی از مهم‎ترین اقداماتی که در راستای ارتقای شرایط فرهنگی و آموزشی در این کشور صورت گرفت، تصویب لایحه تاسیس دارالمعلمین مرکزی در سال 1297 توسط مجلس شورای ملی بود که گام مهمی در جهت تربیت و تأمین آموزگاران در مقاطع ابتدایی و متوسطه به حساب می‌آمد. ساخت موسسات تربیت معلم مونث و مذکر در این تاریخ به صورت رسمی مجاز شد. دارالمعلمین موسسه‌ای عمومی و دولتی بود که توسط وزارت معارف اداره می‌شد و رئیس آن نیز به وسیله‌ی شخص وزیر گزینش و منصوب می‌شد. ماموریت “دارالمعلمین” تامین مربی برای مدارس ابتدایی و متوسطه اول بود. “مقصود فراستخواه” در “استادان استادان چه کردند؟”، “تاریخ دارالمعلمین و دانشسرای عالی از 1297 تا 1357” را به دقت مورد بررسی قرار می‌دهد و شرایط آن را به خوانندگان معرفی می‌کند. داوطلبان برای ورود به هر مقطع، باید از گواهینامه شش ساله ابتدایی برخوردار می‎بودند و شرط سن برای ورود به قسمت ابتدایی 17 الی 21 و قسمت عالی 18 الی 22 سال بود.اولین موسسه‌ای که زیربنای مراکز تربیت معلم بعدی را تشکیل داد، “دارالمعلمین مرکزی” بود که به سرپرستی آقای ابوالحسن فروغی و معاونت اسماعیل مرآت تشکیل شد و به جهت احساس نیازی که کشور به تربیت معلم زن برای امر آموزش و تدریس در مدرسه‌های دخترانه داشت، اولین معادل دخترانه‌ی مرکز تربیت معلم با عنوان “دارالمعلمات” که خانم نشاط السلطنه، دختر صفی علیشاه ناظم آن بود، تاسیس شد. “تاریخ دارالمعلمین و دانشسرای عالی از 1297 تا 1357” که در کتاب “استادان استادان چه کردند؟” نوشته‌ی “مقصود فراستخواه”، منبعی بسیار مناسب جهت پژوهش و همچنین آگاهی از تاریخچه‌ی این مراکز است.