کتاب اسرار و آثار واقعه کربلا

بخشی از کتاب اسرار و آثار واقعه کربلا:

واقعه حره دسته گلی بود که همین عثمان به آب داد و خلاصه قضیه بدین قرار است که واقعه کربلا مخصوصا بعد از اینکه اسرا به مدینه بازگشتند، ولوله و شورشی در دل های اهل مدینه انداخت، به طوری که هر روز آن شهر مذهبی که مجمع شخصیت های بزرگ اسلامی در آن زمان بود، آبستن حادثه تازه می شد. اهل مدینه را نفرت و انزجار از دستگاه حکومت بنی امیه افزون تر می گردید و آن چهره ای که حضرت امام حسین علیه السلام خیلی از پیش روشن و آشکارا دیده بود، کم کم پیش چشم ایشان نیز متجلی می نمود.

عثمان، والی حجاز، به خیال خود خواست خدمتی به دستگاه یزید کرده و اهل مدینه را از فکر واقعه کربلا و هواداری عبیدالله بن زبیر منصرف نموده باشد و به همان حیله دست بزند که معاویه داشت، یعنی با رشوت که به عنوان عطیه و هدیه می داد، دین اشخاص را به دنیا می خرید. عثمان محرمانه با یزید مکاتبه کرد و اثرش جمعی و به اصطلاح وفدی از اعیان و اشراف مدینه را به شام فرستاد که از آن جمله عبدالله بن حنظله بود، مردی عابد متزهد که او را غسیل الملائکه می خواندند؛ عبدالله بن ابی عمرو مخذومی و منذر بن زبیر نیز در جزء آن جماعت بودند. یزید ایشان را سخت محترم داشت و عطایای کلان به ایشان داد، چنان که عبدالله بن حنظله را صدهزار درهم و هرکدام از هشت پسر او را ده هزار درهم که جمعا 180 هزار درهم می شد، عطا داد و ایشان را محترم و مکرم به مدینه بازگردانید.