کتاب انسان و سوسیالیسم در کوبا

بر پایه تجربیاتش در رهبری انقلاب کوبا، ارنستو چه گوارا در این کتاب توضیح می دهد که چگونه دگردیسی انقلابی روابط اجتماعی الزاما با دگردیسی زحمتکشانی که آن جریان را سازمان می دهند و همدایت می کنند همراه می شود. او می نویسد که “در اینجا موضوع این نیست که یک نفر باید چند کیلو گوشت مصرف کند، یا چند بار در سال می تواند کنار دریا بروید. و یا اینکه با دستمزدهای امروزی چه مقدار اجناس لوکس می توان از خارج تهیه کرد. موضوع این است که فرد خود را موجودی کاملتر حس کند، احساسی حاکی از یک غنای درونی بیشتر و داشتن مسئولیتی بیش از پیش.”در بخش دوم کتاب، سخنرانی فیدل کاسترو در سال 1987 به مناسبت بیستمین سالمرگ چه گوارا است. او، با استناد به تجربه ی دو دهه ی گذشته در کوبا، احیای عقاید “چه” را امری حیاتی اعلام می کند. مطالعه ی این کتاب همچنین می تواند کمکی باشد در جواب این سوال که چطور کوبا پا برجا ماند، در حالیکه شوروی و اروپای شرقی از هم پاشیدند؟