کتاب بوچای

یک روز که رفته بودیم تعذیه ننه خورشید چنان گریه کرد که آخرش شمر و حرمله هم زدن زیر گریه. آخرش امام حسین خوان رفت و ساکتشان کرد که مثلا گریه را بس کنند و باید الان خیمه را آتش بزنند. حتی فندکش را هم از ته جیبش بیرون کشید و به زور از لای به لای انگشتان شمر رد کرد کف دستش.