کتاب راوی سوم

این مجموعه 29 شعر کوتاه و بلند را دربردارد که در فاصله ی سال های 86 تا 89 سروده شده است. گودرزی درباره ی مجموعه ی راوی سوم گفته است: «در سال های اخیر، فرم های مختلفی را در شعر آزموده ام و این کتاب شاید از لحاظ تنوع فرمی و زبانی قابل توجه باشد. گمان خودم بر این است که تجربه های متأخرم در زبان و فرم به یک دستی بیش تری رسیده است؛ اما تنوع موجود در این کتاب برای خودم جذاب است و قصد گریز از آن را نداشتم. از همین جهت است که خواننده ی کتاب، هم با شعرهای بسیار کوتاه چندسطری مواجه می شود، هم با شعرهای بلند چندصفحه یی.» دو شعر از این مجموعه را میخوانیم: «من می خندم/ پس تو خوشحالی/ مثل این پرچم/ که وقتی موج برمی دارد/ یعنی باد دارد می رقصد»، «راستی/ هیچ چیزی/ هیچ چیز/ آن قدرها که به نظر می رسد/ بزرگ نیست/ یکی از چشم هایت را ببند/ تا ماه بین دو انگشتت/ جا شود»