کتاب زیردرخت سیب

چقدر سخت بود دیدن ناتوانی خانوادم به خاطر سهل انگاری خودم چطور می تونستم آرومشون کنم وقتی خودم آرزوی مرگ داشتم؟ من دیگه حتی مرده ی متحرک هم نبودم چون راه نرفتن و گوشه نشینی همیشگی مساوی بود با مرگ حقیقی و خداحافظی با تمام رویاهای ساختگیم با با قول داده بود اگر کارنامه ام رو با نمره های عالی ببینه برام دوچرخه بخره اما حالا دیگه نه کارنامه ای وجود داشت و نه پاهایی برای رکاب زدن از اون روزی که پزشکم روی حدس قطع نخاع کامل مهر تایید زد حتی نسیم هم دیگه امیدی برای بازی و زندگی نداشت.