کتاب سمفونی زندگی

فریدریش نیچه (1844-1900) فیلسوف و منتقد فرهنگی آلمانی بود که در دهه های 1870 و 1880 به طور فشرده منتشر شد. ا

و به دلیل انتقادهای سازش ناپذیر از اخلاق و مذهب سنتی اروپایی، و همچنین از ایده های مرسوم فلسفی و تقواهای اجتماعی و سیاسی مرتبط با مدرنیته مشهور است.

بسیاری از این انتقادات متکی به تشخیص‌های روان‌شناختی است که آگاهی کاذب را نشان می‌دهد که ایده‌های دریافتی افراد را آلوده می‌کند.

به همین دلیل، او اغلب با گروهی از متفکران متاخر مدرن (از جمله مارکس و فروید) مرتبط است که «هرمنوتیک سوء ظن» را علیه ارزش‌های سنتی پیش می‌بردند (نگاه کنید به فوکو [1964] 1990، ریکور [1965] 1970، لیتر 2004). نیچه همچنین از تحلیل‌های روان‌شناختی خود برای حمایت از نظریه‌های اصیل در مورد ماهیت خود و پیشنهادات تحریک‌آمیز که ارزش‌های جدیدی را پیشنهاد می‌کردند استفاده کرد که به نظر او در مقایسه با زندگی تحت ارزش‌های سنتی که مورد انتقاد قرار می‌گرفت، نوسازی فرهنگی و بهبود زندگی اجتماعی و روانی را ارتقا می‌داد.