کتاب طلوع دلتنگی

از جدال نابرابر بین قلب‌هایمان، به تنهایی خودم را در زندان چشمانت ‌محبوس می‌کنم تا که مرگ دردهایم فرا برسد و این طلوع دلتنگی؛ غروب کند.

برشی از متن کتاب:
دست و پایش رعشه گرفته‌اند.
دل پرسیدن ندارد.
دلش را ندارد که اسم صاحبان حلقه را بپرسد.
دلش را ندارد به طرف رستم برگردد و بپرسد مراسم عقد چه کسانی؟
اما رستم خودش دست به کار می‌شود.
-ترگل و سبحانم دیگه خیال‌شون راحت شد. مونده یه مراسم عروسی.
چشمانش آنقدر نفوذناپذیر شده که نمی‌توان چیزی را فهمید.
حالت صورتش کاملا عادی است و همین رستم را می‌ترساند.
همین چندوقت پیش بود که به‌خاطر ترگل، کل این اتاق را کن‌فیکون کرد و حالا خبر ازدواجش را شنیده و اینگونه آرام می‌رود، ترسناک است.
اصلا کجا می‌رود؟