عقده اودیپ پسر هاشم آقا

داستان‌های مجموعه عقده اودیپ پسر هاشم آقا به دلیل تازگی و نگارش‌ آنها در سال‌های اخیر و همزمان با ایام فراگیری ویروس کرونا نمایی از تازه‌ترین دلمشغولی و دریافت‌های فکری و فلسفی و اجتماعی نویسنده است. دریافت‌هایی که رهیافت او برای ایجاد ارتباط با مخاطب نو شده در عصر ارتباطات شبکه‌ای را از منظر داستان و واکاوی روابط و رفتارها و کنش‌های روزمره می‌جوید.

زبان روایی موذنی زبانی معمولا اول شخص و برآمده از بطن کاراکتر است و همین موضوع مخاطب را برای ارتباط و تاثیرپذیری بیشتر از داستان یاری می‌کند. طنازی‌های کلامی نویسنده و پرهیز او از استفاده از فضاسازی‌های خاص زبانی و اصرار او به بیان ساده و بی‌غل غش مهمترین دغدغه‌های فکری و حتی فلسفی و روانشناختی از او نویسنده‌ای با نوشتاری منحصر به فرد ساخته است که از کنار هیچ کدام از داستان‌های او را نمی‌توان ساده عبور کرد و البته که هر کدام از آنها نیز برای مخاطب خود حدیثی ناگفته و نغز دارد.