کتاب قاب خالی

مادر هفده سال و تا کلاس نهم درس خوانده بود و پدر بیست و چهار سال داشت دیپلمه و کارمند یک شرکت خصوصی بود. از روزی که یادم میاد همیشه در حال مشاجره بودند و در اکثر موارد اختلاف نظر که چه عرض کنم دعوا داشتند. دایم به سر و کله هم میزدند اما باز با هم زندگی می­کردند. تمام دوران کودکی­ام اینطور در اضطراب گذشته بود. اضطرابی که از دنیای کودکی دورم می­کرد همیشه به عواقبی که در انتظارم بود فکر می­کردم معمولاً بعد از هر دعوا، پدر و مادرم از سر تصدق مرا وجه المصالحه قرار می­دادند و آشتی می­کردند.