کتاب مجموعه 10 قصه از امام صادق (ع)

بخشی از کتاب :

اما پیرمرد صورتش را پایین انداخته بود و حرفی نمی‌‌‌‌‌‌‌ زد. چشم‌‌‌‌‌‌‌ هایش جایی را نمی‌‌‌‌‌‌‌ دید. هردوتایش کور بود. کور مادرزاد. یعنی از وقتی که به دنیا آمده بود، کور بود. به همین خاطر از دنیای آدم‌‌‌‌‌‌‌ ها و شکل خانه‌‌‌‌‌‌‌ ها و حیوانات چیزی نمی‌‌‌‌‌‌‌ دانست.
صدا هنوز هم قطع نشده بود. پیرمرد برای اینکه حال و هوایش از آن صدای ناجور دور باشد، شروع کرد به قرآن خواندن، آن هم از حفظ. او بلد بود همه‌‌‌‌‌‌‌ ی قرآن مجید را از حفظ بخواند، از هر کجایش که می‌‌‌‌‌‌‌ پرسیدند می‌‌‌‌‌‌‌ خواند. پیرمرد یک دانشمند بود، یک معلم دانا و یک شیعه‌‌‌‌‌‌‌ ی واقعی.