کتاب مرز مزدایی

زرتشت، نام پیامبر باستانی ایرانیان است. در روایات آمده است که زرتشت پس از تولد به جای آن که مانند نوزادان دیگر بگرید، خندید و این نشانه ای است از ویژگی آیین زرتشت که به شادمانی و خرمی اهمیت بسیار می دهد و غم و اندوه را اهریمنی می داند. گویند، هنگامی که به سی سالگی رسید در فراخنای آسمان به معراج رفت و از سوی اهورامزدا به پیامبری برگزیده شد. زرتشت برای گسترش آیین خود به مهاجرت پرداخت. کتاب او اوستاست، این کتاب دارای دومیلیون بیت است که در زمان هخامنشیان، بر روی دوازده هزار پوست گاو با آب طلا حکاکی شده بود که پس از چندی به وسیلة اسکندر مقدونی نابود شد. در زمان اشکانیان و سپس ساسانیان، بازمانده های متن اصلی اوستا، گردآوری و نوشته شد، اما بر اثر حملة اعراب، بخش بزرگ دیگری از آن از بین رفت. در این آیین از خداوندگار جهان با نام اهورامزدا یاد شده که دارای شش خصلت است: راستی و درستی، منش پاک؛ شهریاری آسمانی و الهی؛ عشق پاک و مقدس؛ رسایی و کمال و بی مرگی. مطالب یادشده، بخشی از مقالة نگارنده با عنوان «دربارة زرتشت و آیین او» است. مقاله های وی در این کتاب با موضوعات تاریخ و باستان شناسی؛ اسطوره شناسی؛ دین و آیین؛ ادب و هنر و دانش و فن نگاشته شده اند.