کتاب مشکاه المصابیح

زبان فارسی با عربی تنیده شده است و بسیاری از واژه های دخیل عربی از ادوار کهن تا به امروز در شمار شهروندان لغوی زبان فارسی در آمده و در متون مختلف ادبی و علمی استعمال شدند. از سوی دیگر به واسطه حنبه اعجازی قرآن کریم و اهمیت قرائت و درک صحیح این عطیه الهی و مخزن اسرار نبوی، ایرانیان دغدغه تعلیم و تعلم زبان عربی را در همه ادوار تاریخی داشته اند. یکی از مراجع بسیار مهم در آموزش زبان، لغت نامه های دو زبانه است که اهم واژه های پرکاربرد و ضروری را فهرسا و معنی کرده باشد. از زمره این واژه نامه های متقدم که در خارج از ایران تصنیف شده باید از فرهنگ عربی به فارسی مشکاه المصابیح یاد کرد. اثر مذکور نگاشته مصطفی بن قباد لاذقی است. احوال وی در هاله ای از ابهام قرار دارد و از مطاوی آثار رجالی و تراجم نیز مطلبی در باب وی مستفاد نمیشود. مشکاه المصابیح بر اساس روش باب و فصل تبویب شده است. این اثر به لحاظ مطالعات زبانشناسی عربی و فارسی و اختصاصات رسم الخطی حائز بررسی و ارزش فراوان است.