کتاب میزانسن

فرانک کسلر، در این کتاب استفاده از واژه ی میزانسن را رده بندی می کند. یک بررسی طبقه بندی شده از خاستگاه آن در حلقه های تئاتر قرن نوزدهم و عبور از نظریات نویسندگی و نقد فیلم فرانسوی که در دهه ی پنجاه و شصت میلادی شناخته شد تا امروز که به توصیف جایگاه میزانسن در چشم انداز سینمای دیجیتال معاصر می پردازد. این کتاب شیوه های گوناگونی را که میزانسن در نوشتارهای مربوط به فیلم و سینما ظاهر می شود، حلاجی کرده است و همچنین تمرینات مختلف میزانسن و روش هایی را که به وسیله ی آن مفهوم سازی شده مورد بررسی قرار می دهد. شیوه ی سه جانبه ی کسلر که در آن میزانسن را از دیدگاه تاریخی، نظری و عملی زیر ذره بین برده، شکاف بزرگی را که از این مفهوم در ادبیات سینمایی وجود داشته، پر می کند. عبارت فرانسوی میزانسن مترادف یک واژه ی انگلیسی به معنای صحنه آرایی است که تمام موارد مربوط به آوردن یک نمایش روی صحنه را شامل می شود. بنابراین در زمانی که سلسله مراتب فرهنگی در قرن نوزدهم فرانسه، متن و نحوه ی بیان و ارائه ی آن را بر دیگر عناصر نمایش ارجحیت می دادند، صرف توجه به نقش میزانسن در اجرای یک نمایش، نشان می دهد که سلسله مراتب به آسانی قابل برگشت هستد. آنگاه که صحنه آرایی به جای اینکه بازتولید یک اثر نگارشی محسوب شود، تفسیری از متن نگارش شده در نظر گرفته شد، این میزانسن بود که به عنوان اولین و برجسته ترین ابزار آفرینش هنری شناخته شد. در نتیجه نویسنده ی متن، دیگر تنها آفریننده ی اثر هنری تئاتر نبود.