کتاب نخستین درسنامه ی زبان شناسی

در واقع ، زبان‌شناسی می‌کوشد تا به پرسش‌هایی بنیادین همچون زبان چیست؟ ، زبان چگونه عمل می‌کند و از چه ساخت‌هایی تشکیل شده‌است؟ ، انسان‌ها چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند؟ ، زبان آدمی با سامانه ارتباطی دیگر جانوران چه تفاوتی دارد؟ ، کودک چگونه سخن گفتن می‌آموزد؟ ، زبان بشر چگونه تکامل یافته‌است؟ ، زبان‌ها چه قرابتی با یکدیگر دارند؟ ، ویژگی‌های مشترک زبان‌های جهان کدامند؟ ، انسان چگونه می‌نویسد و از چه راهی زبان نانوشتاری را واکاوی (تحلیل) می‌کند؟ ، چرا زبانها دگرگون می‌شوند؟ و … پاسخ گوید. زبان‌شناسی به مفهوم جدید آن علمی نسبتا نوپا بوده که قدمتی تقریبا یک صد ساله دارد ، اما مطالعات تخصصی درباره زبان به چند قرن پیش از میلاد بازمی‌گردد ، یعنی زمانی که پانینی قواعدی برای زبان سانسکریت تدوین کرد. در زبان‌شناسی ، ابعاد مختلف زبان در قالب حوزه‌های صرف ، نحو ، آواشناسی ، واج‌شناسی ، معناشناسی ، کاربردشناسی ، تحلیل گفتمان ، زبان‌شناسی تاریخی – تطبیقی ، رده‌شناسی ، زبان و نیز حوزه‌های بینارشته‌ای مانند جامعه‌شناسی زبان ، روانشناسی زبان ، عصب‌شناسی زبان، زبان‌شناسی قضایی ، زبان‌شناسی بالینی ، زبانشناسی تحلیلی و زبان و منطق بررسی می‌شوند.