نیروی هوایی

«نیروی هوایی» تلفیقی است از نثر موزون و شاعرانه ابراهیمی و لحن کودکانه راوی که نوجوانی است در بحبوبه روزهای انقلاب. نادرابراهیمی این قصه را – که از مجموعه ای به نام ماجراهای انقلاب است – از میان خاطراتی واقعی گردآوری و بازنویسی کرده و به واسطه شناخت دقیق و هوشمندانه اش از دنیای نوجوانان، تسلطش بر قصه نویسی و همچنین نگاه دقیقش به رویدادهای انقلاب، در این بازنویسی ها حد و مرزهای دنیای واقعی و تخیل را رعایت کرده و قصه هایی می نویسد که نه شیوه خاطره گونه اش، انکار کننده وجه ادبی آن است و نه نثر پاکیزه آن چیزی از دنیای ساده نوجوانانه اش می کاهد.«نیروی هوایی» به ماجرای حمله سربازهای شاه فراری به نیروی هوایی و فداکاری و جانفشانی این نیرو ها می پردازد. قصه از زاویه دید پسری روایت می شود که در پشت صحنه درگیری های خیابانی، از هیچ کمکی به نیرو ها دریغ نمی کند و با شجاعت تمام همه لوازم مورد نیاز مبارزان را از طریق مردم فراهم می سازد.«نیروی هوایی» داستان شش ساعت جنگ خیابانی در روزهای انقلاب است؛ جنگی که در نهایت به پیروزی نیروهای مردمی در کنار نیروی هوایی منجر می شود. تصویرگری های کتاب را کبری ابراهیمی انجام داده که منطبق بر حال و هوای قصه، از شیوه رئالیسم استفاده کرده و به جذابیت کار افزوده است.