کتاب نیلوفرهای آبی سیاه

رمان «”نیلوفرهای آبی” سیاه» یک داستان پلیسی از میشل بوسی نویسنده سرشناس ژانر داستان پلیسی فرانسه است.میشل بوسی در میان طرفداران ژانر جنایی چهره ای شناخته شده است چرا که پیش تر داستان «پرواز بدن او» از این نویسنده ترجمه و با استقبال خوبی مواجه شده است.در سال 2015 میشل بوسی به عنوان مقام اول ژانر پلیسی فرانسه و سال بعد مقام دوم این کشور را بدست آورد.ماجرای «”نیلوفرهای آبی” سیاه» در ژیورنی دهکده نقاش معروف امپرسیونیست یعنی کلود مونه اتفاق میافتد.پیرزنی در این دهکده زندگی میکند که اتاقش در یک برج آسیاب قدیمی واقع شده است و به همین خاطر او همه دهکده را همیشه زیر نظر میگیرد.همچنین در این روستا دو زن حضور دارند یکی دختری یازده ساله که آرزویش این است که نقاش بشود و زنی دیگر که چشمانش رنگ نیلوفرهای آبی است و آرزو دارد عاشق کسی بشود و از آنجا بگریزد.عنصر غالب روایی در آثار بوسی تعلیق داستانی است.این نویسنده با درهم ریختن پلات داستانی،زمان های را در هم ترکیب میکند و با این تکنیک کلیت داستان را بر محور تعلیق جلو میبرد.این کتاب از دو بخش تشکیل شده است درست شبیه به یک تابلوی نقاشی امپرسیونیستی.بخش اول که قسمت عمده کتاب را تشکیل میدهد سرتاسر تشکیل شده است از تاثرات خارجی که مانند رنگ گذاری های امپرسیونیست ها مخاطب را با یک شناخت کلی و گنگ از رنگ ها مواجه میکند و در بخش دوم با حجمی کم از کتاب تصویری نهایی را به مخاطب عرضه میکند.این داستان افرادی در گذشته و حال به هم مرتبط میکند.برای مثال در داستان سربازس با صحنه قتلی شبیه به یک تابلوی نقاشی مواجه میشود که در آن از جیب مقتول کارت پستال نیلوفرهای آبی اثر کلود مونه پیدا میشود و این گونه ماجرای قتل به نقاشی پیوند میخورد.