کتاب همه زیبایی های غم انگیز

سایمون ون بوی در پیش گفتار کتاب «همه ی زیبایی های غم انگیز» نوشته است: «بیشتر داستان های این مجموعه بر اساس داستان های واقعی ای هستند که مردم در جریان سفرها برایم تعریف کرده اند.» او داستان های این کتاب را با الهام گرفتن از مسافرت های زیاد و گوش دادن به خاطرات و حکایات مردم بومی و محلی هر منطقه نوشته است. این کتاب به طور کلی در رابطه با رشته های ناپیدایی ست که آدم ها را به یکدیگر پیوند می زند، اما اکثر داستان ها حول محور پایان دنیا می چرخند. اگرچه در هیچ یک از داستان ها دنیا به پایان نرسیده و نمی رسد، اما این حقیقت را نمی توان انکار کرد که داستان هایی آخرالزمانی اند.