کتاب هنر نمایش نویسی جنگ

“داوید لسکو” (نویسنده کتاب) نمایش نامه هایی از ده نمایش نامه نویس مدرن و معاصر را تحلیل می کند که از آن جمله اند: راینهاردگورینگ، آرمان گاتی، کاتب یاسین، پیتر وایس، و دیگران. وی در این میان، به مقابله آنها با تئوری ها و فلسفه های بزرگ جنگ سون تسو، ماکیاول، کلوسویتز، مائوتسه تونگ، فوکو می پردازد. نویسنده با تفکر روی تاتر و اندیشه برشت، دو مقوله اصلی این نوع آثار را از هم تفکیک می کند: نخست، نمایش نامه نویسی “عمل جنگی” و دوم، نمایش نامه نویسی “حالت جنگی”. او می گوید دومی امروزه بیشتر روی صحنه می آید که “خود جنگ” را نشان نمی دهد بلکه فرآیندهای اجتماعی، اقتصادی وسیاسی که شرایط جنگ را فراهم می آورند، نشان می دهد. نویسنده در کتاب این موضوعات را طرح می کند: نمایش نامه نویسی مدرن و معاصر جنگ، نمایش نامه نویسی “عمل جنگی”، (ابداع نمایش نامه نویسی مدرن جنگ، نمایش نامه نویسی جنگ کامل، نمایش نامه نویسی و جنگ چریکی) و نمایش نامه نویسی “حالت جنگل” (نمایش نامه نویسی اکسپرسیونیستی جنگ، نمایش نامه نویسی جنگ های داخلی، و نمایش نامه نویسی جنگ های گذشته و حال و آینده).