کتاب هنر و تجربه دینی

موضوع اصلی این مطالعه، تجربه ای است مشارکتی در باب هنر به منزله ی راه اصلی به ژرفای بعد مذهبی. فصل اول شمای کلی تجربه مشارکتی و تجربه دینی را ترسیم می کند. فلسفه مارتین هیدگر را به منزله ی مبنای تحلیل به کار برده است. اما هدف مولف تفسیر فلسفه هیدگر نیست. در فصل دوم نظریه وایتهد در باب ادراک به کار برده شده است تا عملکرد تجربه ی مشارکتی با دقت بیشتر بررسی شود. در فصول بعدی موسیقی و نقاشی و ادبیات و معماری بررسی شده اند تا معلوم شود این هنرها نه تنها ما را به تجربة مشارکتی در باب بعد مذهبی می کشانند، آن بعد را برای ما تفسیر می کنند. مارتین این خدمت ارزنده را انجام داده که زیبایی شناسی هیدگر و وایتهد را در کنارهم جمع آوری کرده و این سنتز را در بستری از پژوهش های غنی و جالب در باب صور اصلی هنر غربی قرار داده، و این بستر است که باعث می شود معناهایی که او کشف می کند غنا و تحقق یابند.