کتاب ورود ممنوع

“ورود ممنوع” کتابی است مصور به قلم “سولماز خواجه وند” و تصویرگری “غزاله بیگدلو” که به مجموعه‌ای بیست جلدی از کتاب‌های کودک و نوجوان با عنوان “خونه‌ات کجاست تو باغچه” تعلق دارد. مطالعه‌ی این گونه کتاب‌ها مستلزم آن است که خواننده هم واژگان و هم تصویرهای کتاب را همزمان ببیند و به جزئیات و پیام‌هایی که از طریق رمزهای واژگانی و تصویری به مخاطب منتقل می‎شود، توجه کند. توجه همزمان به متن و تصویر یک کلیت تجزیه‌ناپذیر را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند که همان قصه‌ی “ورود ممنوع” است.”تربچه” و “پیازچه” قهرمانان داستان “ورود ممنوع” از “سولماز خواجه وند”، دو دوست جان‌جانی‌ هستند که در وقایع خیالی شرکت کرده و روایت را با هم نقل می‌کنند. داستان در باغچه‌ای قرار دارد که به عنوان استعاره‌ای از جهان حقیقی عمل می‌کند.نویسنده سعی کرده یک اجتماع کوچک بسازد و شخصیت‌ها را همچون افراد واقعی وصف کند. هدف وی این بوده است که کتاب به عنوان یک آینه عمل کند و محیط و رفتار کودک را درست جلوی چشم او به تصویر بکشد. در نتیجه، ماهیت یک اقدام بد، خارج از فضای نصیحت و سرزنش، در تصور او محکوم شود.موضوع کتاب “ورود ممنوع” شرح شرایطی است که در آن کودکان از انجام کاری منع می‌شوند. به عنوان مثال، کودکان گهگاه اصرار می کنند که فیلمی را ببینند یا کتابی را بخوانند که مناسب سن آنها نیست و این داستان عواقب لجبازی آنها را به تصویر می‌کشد. این کتاب داستان، قرابت زیادی به ادبیات آموزشی دارد و هدف “سولماز خواجه وند” این بوده که موضوع را به تصویر بکشد و مخاطب کودک خود را پس از خواندن کتاب به فکر فرو ببرد.