کتاب پاییز انفرادی

_چه حسی داشتی وقتی منو چند ساعت تو آرایشگاه نگه داشتی؟
داریوش سر بلند کرد و نگاهش کرد؛ هستی با این سوال زیادی مظلوم شد. بازی که مظلومیت نمیشناخت فقط برنده و بازنده میخواست.
_لذت بردم از اینکه ترسیدی قالت بزارم.
هستی با اعتماد به نفس به چشم های داریوش خیره شد و این اولین باری بود که مستقیم و با چشم های خیره به او زل زده بود و چه زیبا بود مروارید زیبای چشمانش میان خرمن مژگان سیاهش…