کتاب ژئودزی فیزیکی

“ژئودزی فیزیکی” نوشته هایسکانن و موریتز که در سال 1967 منتشر شد، برای مدت طولانی به عنوان مقدمه استاندارد در زمینه خود مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، پیشرفت عظیم از آن زمان به بعد، نیازمند یک کار مجدد کامل بود. در حالی که می‌توان مواد اولیه را حفظ کرد، بخش‌های دیگر نیاز به به‌روزرسانی کامل داشتند. این امر بیش از هر چیز مربوط به انطباق با این واقعیت است که اکنون هندسه را می توان به طور دقیق با روش هایی مانند GPS تعیین کرد و روش های جدید ماهواره ای، همراه با روش های زمینی، تعیین دقیق میدان گرانشی زمین را نیز امکان پذیر می کند. ضرورت نکات برجسته عبارتند از: تأکید بر ادغام جهانی هندسه و گرانش، یک رویکرد ساده شده به نظریه مولودنسکی بدون معادلات انتگرال، و ترکیبی کلی از تمام داده های ژئودزیکی با هم نمایی حداقل مربعات. در ویرایش دوم اشتباهات جزئی اصلاح شده است.