کتاب یادداشت های بلوم

کتاب حاضر با این هدف نگاشته شده تا اطلاعاتی در مورد زندگی و کتاب شناسی ارنست همینگوی ارایه دهد و نگاهی نقادانه به رمان وداع با اسلحه داشته باشد . پس از مقدمه ی هارولد بلوم، زندگینامه ی مفصل همینگوی آمده که به حوادث مهم زندگی او و آثار مهم ادبی اش می پردازد. سپس به تحلیل موضوعی و ساختاری اثر پرداخته ایم که در آن مضامین مهم، الگوها و درونمایه ی رمان وداع با اسلحه نشان داده می شود. فهرست شخصیت ها که پس از تحلیل آثار آمده، خلاصه ای درباره شخصیت های اصلی اثر به دست می دهد. در ادامه گزیده ای از نوشته های نقادانه ، برگرفته از کتاب هایی که منتقدان برجسته قبلا چاپ کرده اند، ارائه می شود. این گزیده ها ، گفته هایی از نویسنده درباره ی اثرش ، بررسی های اولیه رمان و همه ی ارزیابی های انجام شده تا به امروز است. بخشی از متن کتاب: عظمت غنایی وداع با اسلحه از چنان مرتبه ی زیباشناختی ای برخوردار است که این کتاب را پس از خورشید باز هم می دمد ، به بهترین اثر همینگوی تبدیل کرده است. فردریک هنری روی هم رفته یک قهرمان پرشور نیست. آدمی است افسرده ، دل مرده، موذی، سرخورده، مجرم ، با گرایشات نیهیلیستی ، خصومت درونی نسبت به زنان، و ذاتا منفعل ، کاترین بارکلی بسیار ستودنی تر است. او دختری است شوخ طبع ، حس مرموزی نسبت به آینده دارد و به رغم غرابتش ، خویشتن دار است و مستقل ، اما همینگوی بیشتر به فردریک هنری ملال آور علاقه دارد و اگر به خاطر بیان زیبای اثر و ترکیب شور و روایت نبود – که به رغم بی کفایتی قهرمان داستان و آرمانی کردن کاترین بارکلی ، رمان را به یک داستان امپرسیونیستی ماندگار تبدیل می کند – کتاب را به تباهی می کشاند. خواه در آرمانی کردن کاترین بارکلی اغراق شده باشد یا نه ، او شخصیت مبهمی دارد. شهامت او کاملا مجاب کننده است اما ساده دلی اش ، یا بنا به آنچه این روزها می گویند، گردن نهادن به عشقش نسبت به فردریک ، مایه ی دردسر منتقدان شده است. علاوه بر این رنجش فمینیستی خاصی هم به وجود آمده که چرا همینگوی کاترین را می کشد که البته حرف مضحکی است. یک رمان مرثیه وار نیازمند قهرمانی است که برایش سوگواری شود و اگر قرار است چنین رمانی شکل بگیرد کاترین باید بمیرد.