کتاب از سرگذشت یادداشت‌ های‌ دوره‌ی‌ دکتری

ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد-حدفاصل مهر 1391 تا آذر 1395- است. یادداشت‌هایی که غالباً دربارۀ مسائل پژوهشی مرتبط با رساله-ام است. در کنار آن فضای عمومی گروه ادبیات، دانشگاه و اتفاقات ریز و درشت آن دوره را توصیف کرده‌‌ام. در این دوره من در کنار همراهی و آشنایی با اساتید گروه ادبیات، به مدت سه سال، با دو تن از بزرگان ادبیات فارسی رابطه‌‌ای بسیار نزدیک و صمیمی داشتم. نخست دکتر محمود فتوحی رودمعجنی، استاد راهنمای رسالۀ دکتری‌‌ام که در آن سال‌‌ها، در دفتر کارش میز کاری برای پژوهش به من داده بود. دوم محمدسعید میرزائی شاعر جریان ساز غزل معاصر که هم‌‌کلاسی و هم اتاقی‌‌ام بود. در یادداشت‌‌های روزانه‌‌ام، علاوه بر بیان دغدغه‌‌های پژوهشی ام، رفتارهای علمی و فرهنگی این دو عزیز را به دقت منعکس کرده‌‌‌‌ام. یادداشت‌‌هایم از اتاق دکتر فتوحی، کلاس درس عملی برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی و علاقه‌‌مندان به شیوه‌‌های نوین پژوهشی است و آنچه من از زیست شاعرانۀ میرزائی در این دوره آورده‌‌ام، حاوی اطلاعات مهمی از زندگی شاعری تاثیرگذار است که به کار علاقه‌‌مندان و پژوهشگران شعر معاصر می‌‌آید. نیز برای بررسی فرضیات رساله‌‌ام، دیدار و گفتگوهایی با شاعران مطرح چون یدالله رویایی، احمدرضا احمدی، محمدرضا شفیعی کدکنی و… داشتم که شرح این دیدارها را نیز در این یادداشت‌‌ها آورده‌‌ام.
دانشجویانی که به تازگی پای به دوره‌های تحصیلات تکمیلی گذاشته‌اند می‌توانند این کتاب را به‌عنوان راهنمای نگارش رساله یا پایان‌نامه تلقی کنند و با خواندن یادداشت‌‌های این کتاب با قوانین مربوط به دوره‌ی دکتری آشنا شوند، اتمسفر و جو دانشگاه فردوسی مشهد و اساتید آن دستشان بیاید، با دوره فرصت مطالعاتی و چندوچون و شیوه‌نامه‌های آن آشنا شوند. در کل می توانند مفاهیم متعدد پژوهشی را با خواندن این روزنوشت‌ها بیاموزند. علاقه‌‌مندان به ادبیات معاصر، جامعه‌‌شناسی و تاریخ معاصر نیز می‌‌توانند از اطلاعات این یادداشت‌‌ها برای مطالعات میدانی خود استفاده کنند.