کتاب کاش اینجا بودی

بخشی از کتاب :

صدایی را می شنوم که می گوید: «برای یک بار پلک بزن ،نه، دوبار. سعی نکن حرف بزنی.»
نور خیلی شدید .است باید چشم هایم را ببندم میدانی الان کجایی؟
چیزی را در گلویم حس می کنم چیزی مثل یک لوله صدای جریان هوا و یک دستگاه را می شنوم. پس اینجا یک بیمارستان است. یک بار پلک میزنم بسیار خوب دایانا. حالا سرفه کن.
به محض اینکه سعی می کنم سرفه کنم لوله در گلویم به بالا و بیرون حرکت می کند عبور لبه اش را در گلویم حس می کنم گلویم خشک خشک خشک است.
پشت سرهم سرفه میکنم و یادم می آید نمی توانستم نفس بکشم چشم هایم به پنجره ی شیشه ای چند تکه ی اتاقم دوخته می شود حروفی را روی شیشه ی اتاق به صورت برعکس میبینم که برای افراد بیرون از اتاق نوشته شده است. به سختی میتوانم آن ها را در جهت درست بخوانم.