کتاب خزامی

بخشی از کتاب:

زیرلب گفت:«اومار فرام پورتو…ریکو.»… از خودش پرسید، چرا او هم پورتوریکویی نباشد و این‌طور عراق را به‌تمامی از گذشته‌اش پاک نکند؟‌ بله، از امروز به بعد، هرکسی بپرسد به او می‌گوید پورتوریکویی است… عراقی‌ها را در میشیگان گذاشت و عمر را هم اینجا،‌ نزدیک مرز بین پنسیلوانیا و نیوجرسی، می‌گذارد و اومار پورتوریکویی را با خود می‌برد… وقتی به اتوبوس برمی‌گشت، خود را این‌طور قانع کرد. سنان انطون، نویسندهٔ نام‌آشنای عراقی، در آخرین رمان خود از بحران هویت می‌نویسد و مخاطب را به هزارتوی حافظه و موسیقی می‌کشاند؛ هزارتویی که عطر خزامی را دالان‌هایش می‌تراود.