لکان مرگ زندگی و زبان

این اثر افکاری را در مورد موضوع لاکانی ارائه می‌کند: ما به عنوان موجودی سخنگو چیست؟ چه چیزی ما را از منظر روانکاوی سوژه انسانی می کند؟ آیا این احساسات و عاطفه است که از ما انسان می سازد؟ یا این اختراع فرویدی ناخودآگاه بود که بین انسان و غیرانسان مرز کشید؟

از موضوع ناخودآگاه در کلینیک روانکاوی چه می توان آموخت که می تواند ما را در برخورد با این سؤالات یاری کند؟ برجانت جزنی نمونه هایی از کلینیک روانکاوی و همچنین ارجاعات فرهنگی از ایران باستان تا تئاتر لندن را به منظور تشریح مسئله ذهنیت، واقعیت و حقیقت از منظر روانکاوانه می گیرد. در عصر فراواقعیت، عاملیت برندینگ و استراتژی های بازاریابی، واقعیت یک انسان، ماهیت و عاملیت واقعی او را تحت الشعاع قرار داده است. فراواقعیت جامعه معاصر در هر فردی امیدی کاذب برای تبدیل شدن به کپی با وفاداری بت های خود ایجاد می کند، و چنین مغالطه ای باعث شده است که بسیاری بر این باورند که این چیزی است که قرار گرفتن آنها در یک پیوند اجتماعی را تعیین می کند. جزنی مسئله واقعیت و فناپذیری یک موضوع را از طریق یک منشور لاکانی، از نظریه‌پردازی سوبژکتیویته تحلیلی که با افسانه ادیپی فرویدی بیش از یک قرن پیش شروع می‌شود تا آرزوی آینده‌نگر برای ساختن انسان‌ها بر اساس مدلی ایده‌آل، بررسی می‌کند.

این کتاب خواندنی مهمی برای دانشجویان و دانشگاهیان روانکاوی لکانی و همچنین متخصصانی است که با مشکلات پیچیده اجتماعی درگیر هستند.