کتاب روانکاوی و ایمان

درباره‌ی کتاب :

برشی از مکاتبات زیگموند فروید و اُسکار فیستِر: «درمورد امکان تعالی به دین، ازنظر درمانی من تنها می‌ توانم به شما حسادت کنم. اما زیبایی دین قطعا متعلق به روانکاوی نیست. این طبیعی است که در این مرحله از درمان راه ما باید از هم جدا شود، گرچه شاید چنین اتفاقی هم نیفتد. اتفاقا پرسش اینجاست که چرا هیچ‌ کدام از متدینانْ روانکاوی را کشف نکرده‌ اند؟ چرا لازم بود در‌این‌ باره در انتظار کسی باشیم که یک بی‌ خدای تمام‌ عیار است؟» «پاسخ روشن این است: درمورد کشف، دین‌ داری و نبوغ یکسان نبوده است و بسیاری از دین‌ داران برای چنین کشفی نبوغ نداشته‌ اند‌. علاوه‌بر‌این در گام نخست باید بگویم شما اصلا یهودی نیستید و این مطلب برای من که عاموس، اِشعیا، اِرمیا و نویسنده‌ ی کتاب “ایوب” و کتاب “جامعه‌ی سلیمان” ارزشی بی‌ اندازه در دیدگاهم دارند جای بسی تأسف است. و در گام دوم اینکه شما بی‌ خدا نیستید. چون “همانا آن‌که برای حقیقت زندگی می‌ کند با خدا می‌زِیَد. و هرآن‌که در راه رهاییِ عشق می‌ کوشد در خدا مأوا گزیده است”.»