کتاب خاکستر خاموش یک ابرم

باید یکی بعد از تو هر لحظه
یادم بیاره رفتی از پیشم
بعد تو یه روحم که از جسمم
با خاطرات تو جدا میشم

درگیر یه رویای غمگینم
خاکستر خاموش یک ابرم
از بس پرم از یاد تو گاهی
لبریز شده پیمانه‌‌ی صبرم

می‌بارم و می‌بارد هر لحظه
من بغضم و این آسمان دریا
دریا محال است حس کند حتی
یک قطره از تنهایی من را

وقتی که رفتی با خودت بردی
عشق و امید و آرزویم را
نیستی و شاهد هس خدا هر روز
با قاب عکسی گفتگویم را

باید یکی بعد از تو هر لحظه
یادم بیاره رفتی از پیشم
گم می‌کنم روزامو وقتی که
توو خاطرات تو رها می‌شم