کتاب افراها پر از فریاد خاموش‌ اند

ناخوانــده با خزان آمدی؛ با رنگ‌های غریب ـ بیگانه به چشم من ـ ناگهان ابر آمد و بــاران رنگ رویت را شست؛ غربت در کوچه‌ها جاری شد، نور نگاهت بر خاک تابید، رنگین‌کمان از خاک جوشید؛ ناگهــــان آشنا گشتی به چشم من …