کتاب میانبرهای رمان جلد 2

بخشی از کتاب:

«زمانی که شخصیتی به خاطر شکست‌های زندگی‌اش برای همیشه عوض می‌شود، وقتی دلش می‌شکند، روحش نابود می‌شود، و جرئتش را از دست می‌دهد، خوانندگان نسبت به انسانیتش حساس می‌شوند. این یک صحنهٔ گسست عاطفی است. شخصیت‌های منفی هم درست مانند شخصیت‌های محوری می‌توانند شکست بخورند. این‌ها صحنه‌های مهمی هستند؛ چون به یک شخصیت محوری اهمیتی عمیق می‌بخشند؛ به این خاطر که معمولاً این صحنه‌ها با یک نقطهٔ عطف در صحنهٔ دوم یا سوم داستان در هم تنیده‌اند. قهرمانی محک می‌خورد، ابعاد شخصیت ضدقهرمان آشکارتر می‌شود، شخصیتی آسیب‌پذیری بیشتری نشان می‌دهد، و به همین دلیل شخص مورد نظرش عاشق او می‌شود. در داستان جاهای بسیاری وجود دارد که اگر با یک شکست عاطفی همراه شود، رمانتان را بهتر می‌کند. اگر لازم است یکی از شخصیت‌ها شکست یا تحولی را تجربه کند و از آن موفق بیرون بیاید، اما شما با صحنهٔ آن مشکل دارید، به این دستورالعمل‌ها دقت کنید: ۱. شخصیتتان را با مسئله‌ای درگیر کنید که درست برعکس چیزهایی است که او با آن‌ها سروکار دارد. ۲. به خودتان زمان بدهید. ۳. برای تجسم احساسات دخیل در صحنه، از جزئیات پیرامون شخصیت استفاده کنید. ۴. از شخصیت‌های دیگری استفاده کنید که به لحاظ روحی با او در تضادند.»