کتاب گفت و گوی معمارانه

در معماری مانند بسیاری از حرفه و مشاغل دیگر گرایشی به رد و بدل کردن اصطلاحات انتزاعی وجود دارد. واژه هایی مانند سبک، مقیاس و ریتم چه بسا دوجینی ارجاعات دارند که برای نمونه، سه نفر که راحت درباره سبک صحبت می‌کنند، دقیقا نمی‌دانند که با سه دیدگاه جدا از هم در حال صحبت اند و ما معماران نیز با چشم بند رابرت آزبرن ،مانند آن است که روی ابرها نشسته و با احساس تمام سخن می‌رانیم. این گونه بحث‌های پادرهوا که به علت اصطلاح های انتزاعی رخ می‌دهد، اغلب اوقات مبهم و تعریف نشده باقی می‌مانند؛ در واقع کسی دقیقاً نمی‌داند درباره چه چیزی صحبت می‌کند. یوجین راسکین، دوازده مورد از این اصطلاح ها را در نظر گرفته و آنها را از هوا بر زمین آورده است و به مدد ابزار معنا شناختی محکم به چهار میخ کشیده است؛ و همراه با طنز و هوش مؤلف، معطوف‌های ملموس و خاص در مورد آنچه که پیش از این مبهم‌ترین واژه ها در واژگان ما بودند، به دست داده شده است.