کتاب لوایح

نورالدین عبدالرحمن جامی (۸۱۷–۸۹۸ قمری) یکی از بزرگ‌ترین شاعران، نویسندگان، عارفان و متفکران ایرانی قرن نهم هجری است. او را معمولاً آخرین شاعر بزرگ کلاسیک فارسی می‌دانند.
لوايح مولانا عبدالرحمان جامی – شامل یک «دیباچه»، سی و شش «لایحه» و یک «تذییل»- رساله ای موجز در تصوف و عرفان اسلامی است و همچنانکه خود جامی خاتم شعرای بزرگ فارسی شمرده می‌شود، این دفتر نیز از آخرین
رساله‌های مهم عرفانی به حساب می‌آید که در آن اصول اعتقادات متصوفه على‌الخصوص پیروان مکتب محی‌الدین عربی به گونه‌ای فشرده بر شمرده و تبیین گشته است.