کتاب‌هایی در مورد اصفهان

اصفهان یكی از 10 شهر جهان است كه سازمان جهانی یونسكو آن را به عنوان میراث جهانی برگزیده است. اصفهان، همچنین یكی از شهر های تاریخی و بزرگ ایران است كه با داشتن بیش از 600 بنای قدیمی ارزشمند از ویژگی خاصی برخوردار است. “حمیدرضا حسین زاده” با ارائه تصاویر بسیار زیبا و قابل لمس از آثار و ابنیه تاریخی، مساجد، كاخ ها، بازارها و محله های قدیمی اصفهان، مجموعه ای دیدنی فراهم آورده است. متن كتاب و شرح تصاویر آن نیز به زبان های انگلیسی و آلمانی تنظیم شده است. ترجمه ی ساده و گویای دکتر اورسلا ویزه فیاض به زبان آلمانی نیز بر غنای کتاب افزوده است.

درباره‌ی کتاب : در مبحث وجودشناسی صفات خداوند چهار نظریه اصلی عینیت زیادت نیابت و احوال مطرح است. تحقیقات انجام شده در مورد اسما و صفات بیشتر در حوزه معناشناسی است و در مورد تبیین دیدگاه های متفکران مدرسه کلامی اصفهان در مورد وجودشناسی اسما و صفات کار جدی صورت نپذیرفته است. با جستجو در آثار فیاض لاهیجی، قاضی سعید قمی و علامه مجلسی معلوم گردید دیدگاه های متفاوتی در وجودشناسی صفات ذاتی دارند که این تفاوت دیدگاه ها به خاطر تفاوت مبانیشان است اعتقاد به مبانی فلسفی صدور و اشتراک معنوی باعث برگزیدن دیدگاه اثبات صفات و عینیت در وجودشناسی صفات و قائل شدن به مبانی کلامی خلقت و اشتراک لفظی باعث اتخاذ دیدگاه نفی صفات یا نیابت است.

برای نخستین‌بار به فارسی ترجمه شده و همراه با عکس‌هایی منحصر به فرد از آن سالها منتشر شده، مشتمل بر خاطرات زنان و کودکانی است که بین سال‌های ۱۳۲۱ تا ۱۳۲۳ در اصفهان اقامت داشتند. آنان با احساسی آکنده از شادمانی، خاطرات سال‌های اقامت در اصفهان را مرور و تمام جزئیات را بازگو کرده‌اند. سفیر لهستان در تهران، در مقدمه‌ای که بر نسخۀ فارسی این کتاب نگاشته، میزبانی اصفهان از کودکان لهستانی را بخشی از یک رویداد تاریخی عظیم‌تری می‌داند که پرداختن به آن به منزلۀ قدردانی از مهمان‌نوازی ایرانیان و بازخوانی تجربه منحصر به فرد مواجۀ لهستانی‌ها و ایرانی‌ها است و باید برای حفظ یاد و خاطره آن کوشش کرد. این کتاب که برای اولین بار در سال ۱۹۸۷ به زبان لهستانی و سپس به زبان انگلیسی منتشر گردیده، مجموعه‌ای است که توسط اعضای «انجمن دانش‌آموزان سابق مدارس لهستان در اصفهان و لبنان» به رشتۀ تألیف درآمده است. نسخه فارسی کتاب، حاوی خاطراتیست که مستقیماً به ایران و اصفهان اشاره دارد. در سال‌های بسیار سخت جنگ جهانی جهانی، در حالی که همه از پیامدهای آن در رنج بودند، لهستانی‌ها در اصفهان جامعه‌ای متشکل از کودکان (در اکثر موارد بی‌سرپرست)، معلمان، پزشکان، پرستاران، کشیش‌ها و راهبه‌ها و کارکنان اداری را تشکیل می‌دادند که در مؤسساتی شامل پرورشگاه، مدرسه، بیمارستان و کارگاه زندگی و فعالیت می‌کردند. در همین مدت جنبش پیشاهنگی آنان، کتاب‌ها و مجلات بسیاری منتشر کرد و تئاتر و کنسرت‌های موسیقی کلاسیک را به روی صحنه برد. بازتاب همراهی جامعۀ ایرانی و محیط دل‌انگیز اصفهان را می‌توان در لابه‌لای خاطرات شیرین کودکان لهستانی مشاهده کرد.

تاریخ اصفهان در دوران صفوی و پس از آن، از حمله اشرف افغان تا سلطنت نادر و زندیه و سپس حاکمیت سلسله قاجار، یکی از مهمترین و پرکاربردترین مطالب تاریخ ایران است. این تاریخ به قدری مشهور است که هر کسی که مطالعه‌ای در تاریخ ایران داشته باشد، با آن آشناست و تکرار آن جز ملال ثمری نخواهد داشت.

درباره کتاب: طرزِ خواندن متن روی بهرام صادقی، یعنی نه فقط بهرام صادقی‌ی در متن، که متن‌شده‌ی بهرام صادقی، لاجرم باید شکلِ خودش باشد: بی‌قرارِ فرّارِ سرگردانِ حاشیه‌ها، و تکّه تکّه رو به ‌«مقصدهای نامعلوم» … پس در بیاتِ اصفهان نواخته شود که می‌گویند نغمه‌ای‌ست گاه شاد و گاه غمگین، برای قبل از طلوع، رنگش سبز، و عنصرش آتش … پس صفحه ها ــ‌تو بگو سبز، سبزِ بیات که بوی نای ملالِ غروب‌های اصفهان بدهد‌ــ تقسیم و حاشیه‌دار می‌شوند، تا خطوطِ یکنواختِ موازی، خطوطِ ملالاورِ قانون، انبوه‌تر شوند … پس به‌تر است خواننده کُند بخواند و سنگر و قمقمه‌های خالی‌ی بهرام صادقی مدام دمِ دست باشد، تا پریدن از متنی به متنِ دیگر عادت شود؛ و نیز عادت شود، بر سطحِ صفحه، از صدای درشت‌تر‌ِ متن پریدن به صدای ریزترِ حاشیه‌ها، که مثلِ زمزمه‌ی یك خود با «خود»ِ دیگرش غرقِ گفت‌و‌گوست ــ‌با متن: متنی که در پوستِ خود نگنجد و از خود مدام بزند بیرون، به حاشیه …

"اشک های اصفهان" حکایت موازی دو عشق است در دو زمان به فاصله صفویه تا امروز، در شهر زیبای اصفهان، به قلم شهزاده ایگوآل. نویسنده، پژوهشگر، جامعه شناس ایرانی ساکن ترکیه مصمم شده است تا با قلم توانای خویش با چاپ رمان هایی در رابطه با ایران، دختر عاصی خاورمیانه، نگاه ها را به سمت میهن خودش جلب کند. *** شهزاده ایگوآل، زاده تهران و درد آشنای سال های جنگ ایران و عراق است مهاجرت بعد از اتمام جنگ، آغاز فصلی نو در زندگی این نویسنده است. عشق به میهن، وی را ترغیب به تحریر رمان هایی درباره سرزمین مادری کرد. با تدریس در دانشگاه ها، برگزاری سمینارها و کنفرانس های مختلف، شب های ادبی و هر محفلی که فرصتی برای شناساندن تاریخ، فرهنگ و ادبیات وطن مانند طراحی سفرهایی میان دو کشور همسایه در قالب گردشگری ادبی توانست دل های زیادی را عاشق ایران کند.

بشر همیشه به دنبال جایی برای سکونت بوده است که فرا‌تر از تامین نیازهای جسمانی او، آرامش‌ او را نیز تامین کند. اما در روزگار کنونی ما عدم رضایت از کیفیت فضایی خانه‌های آپارتمانی که جایگزین خانه‌های قدیم شده‌‌اند، همه را به تامل واداشته است. برخی مسبب اصلی این وضعیت را مدرنیسم می‌دانند. اتفاقی که پس از نفوذ مدرنیته و مدرن شدن شکل زندگی و در نهایت تغییر کالبد خانه‌ها رخ داد، اهمیت بیش‌تر به مساله آسایش نسبت به آرامش و تهی شدن خانه از هرگونه کیفیت بود، به گونه‌ای که مفهوم خانه به “سرپناه” تقلیل یافت. سوال این‌جاست که احساس آرامشی که در خانه‌های قدیم وجود داشت از کجا می‌آمد و چرا هم اکنون در خانه‌های معاصر از این کیفیت‌ها خبری نیست. در همین راستا برای رسیدن به مفهومی از خانه که ارتباط مناسبی با فرهنگ و پیشینه ما داشته باشد، این نوشتار با تمرکز بر روی معماری یکی از دوره‌های طلایی ایران پس از اسلام، اصفهان عصر صفوی، به شناخت و تحلیل خانه‌ها و شکل زندگی در آن دوره می‌پردازد. و از آن‌جا که متاسفانه اکثر خانه‌های باارزش به جا مانده از آن دوران در اثر گذشت زمان تخریب شده یا تغییرات اساسی در آن‌ها صورت گرفته است، از دیگر اسناد به جا مانده از آن دوره (متون ادبی، فلسفی، تاریخی و نگارگری) نیز در این تحقیق استفاده می‌شود تا از این طریق به مفهوم و معنای خانه و شیوه‌ی زندگی در آن دوران نزدیک‌تر شویم.

کتابی است دو زبانه به تالیف فرشاد ابریشمی و چاپ انتشارات ابریشمی، مجموعه ای که در آن تاریخچه ی مختصری از اصفهان از زمان حکومت قاجار تا دوره پهلوی ارائه می شود، تصاویری از قسمت های گوناگون شهر در کنار آثاری که از پیشینیان به جای مانده است به مخاطب عرضه می گردد و در صورت لزومی اطلاعاتی از موقعیت جغرافیایی، سال ساخت آن ها و به طور کلی پیشینه ی تاریخیشان داده می شود. همچنین در ابتدا گروهی از عکاسان که پیشگامان تصویر برداری استان اصفهان بوده اند به خواننده معرفی می شوند.

اصفهان نصف جهان اثری است «آزمایشی» و در آن نویسنده قصه سفر خود را به شهری رنگین و افسانه آمیز باز می گوید، شهری که به تعبیر نویسنده مانند حکایتهای هزار و یک شب است. امتیاز این کتاب در کیفیت شخصی و درونی نگاه هدایت است؛ به طوری که ما صدای نویسنده را از لابه لای متن سفرنامه می شنویم. این کتاب براساس نسخه چاپ اول اصفهان نصف جهان فراهم شده است، با یادداشتی که حسن رضوی، میزبان هدایت در اصفهان، درباره این سفر نوشته است.در این کتاب، چهار نوشته از صادق هدایت به چاپ رسیده است. نخستین، «اصفهان نصف جهان» نام دارد که شرح سفر و مشاهدات صادق هدایت از اصفهان است. او در ایام تحصیل سفری چهار روزه به اصفهان می کند و گزارش این سفر را در قالب تکلیف درسی عرضه می نماید. سفرنامه با نقل خاطره ای از دوره تحصیل نویسنده آغاز می شود؛ سپس از ماجراهای بین راه سخن می رود. مشاهدات هدایت از خیابان چهارباغ، چهل ستون، میدان شاه، مسجد شاه، عالی قاپو، مسجد شیخ لطف الله، پل خواجو، مسجد جامع، مدرسه هارونیه، امامزاده اسماعیل، دارالبتی یا دارالبطیخ، محله جلفا و کلیسای آن، به طور کلی مردم و آداب معاشرت و مناظر دیگر شهر مطلب بعدی را تشکیل می دهند. دومین مطلب با عنوان «مرگ»، نوشته کوتاهی است دربارهٔ مرگ از نویسنده بلژیکی به نام «گان» که ظاهرا صادق هدایت ترجمه کرده است. دو نوشته دیگر، دو داستان کوتاه است به نام های «سامپینگه» و «هوس باز» کتاب با یک خاطره از دوران دبستان نویسنده آغاز می شود و نگارنده به شرح سفر خود به اصفهان می پردازد. هدایت در نگارش خاطرات این سفر از قلم توانایش برای توصیف صحنه ها استفاده کرده است. سفر چند روزه ی هدایت به اصفهان مصادف با ایام تعطیلی تاسوعا و عاشورا بوده که در چند جای کتاب به آن اشاره شده است. وی پس از رسیدن به اصفهان در خانه ی یکی از دوستانش اسکان می یابد و به بازدید از آثار و بناهای تاریخی شهر زیبای اصفهان می رود و به توصیف عظمت و شکوه هنرهای مختلفی که در این اماکن مشاهده می کند، می پردازد.

نقشه مناطق شهرداری کلانشهر اصفهان کاری است از انتشارات گیتاشناسی نوین که در مقیاس 1:27،500 تهیه شده (هر سانتی متر روی نقشه برابر با 275 متر روی زمین است) و تصویری دقیق از راه ها، مکان های زیارتی، تفریحی و درمانی، دانشگاه ها، میادین و… این کلانشهر در اختیار می گذارد.

کتاب حاضر به تعبیری تاریخ زیبایی در ایران عصر صفوی است. بررسی موارد متعدد تلاقی معنا و کنش اجتماعی با بازنمایی های فضایی و بصری قدرت در ایران عصر صفوی انگیزه اصلی مطالعه فضاهای شهری اصفهان، معماری کاخ ها و برگزاری آیینی مجالس بزم در کتاب حاضر است. و...

پزشک، یک انسان است مثل سایر انسانها؛ و با تمام تعلقات مادی و معنوی، آرمانها، آرزوها و نیازها و با تمام نقاط ضعف و قوت انسانی. مردم انتظار ندارند یک پزشک خسته یا بیمار شود، اعتراض یا شکایت کند یا حتی با صدای بلند صحبت کند.

اصفهان، (نقشی دلفریب بر صحنه نیلگون آسمان) نوشته ی غلامحسین عرب است که علاوه بر انگلیسی به زبانهای فرانسه و آلمانی نیز ترجمه شده است.

"پیر لوتی" جهان گرد و نویسنده ی سرشناس فرانسوی است که کتاب پیش رو را تحت عنوان "به سوی اصفهان" در سال 1904 در قالب یک سفرنامه تألیف کرد. بدرالدین کتابی این اثر را به فارسی ترجمه کرده است و نشر اطلاعات آن را در سیصد و بیست و هفت صفحه به عرصه ی چاپ رسانده است. در اواخر قرن نوزدهم، وزارت امور خارجه ی فرانسه، "پیر لوتی" را موظف کرد تا برای افزایش آگاهی از نیات خیرخواهانه فرانسه در شبه قاره به هند سفر کند. او باید در این سفر مراتب دوستی کشورش را به آگاهی مهاراجه ی هند می رساند؛ پس از آن بود که "پیر لوتی" از طریق هند به اصفهان و ایران سفر می کند. این کتاب که در قالب یک دفتر خاطرات به رشته ی تحریر درآمده و "به سوی اصفهان" نام گرفته، داستان این سفر را شرح می دهد.نویسنده در کتاب "به سوی اصفهان" از پرداختن به معضلات بزرگ تاریخی، سیاسی و موضوعات مشابه خودداری کرده است؛ در عوض سفر پنجاه روزه ی خود به ایران را در قالب زیبایی های مسیر توصیف کرده و مشاهدات و اتفاقات روزانه را به شیوه ای بلیغ ثبت نموده است. این کتاب برخلاف اکثر نوشته های قبلی او فاقد عناصر ساختگی و شخصیت های داستانی می باشد. در اصل "به سوی اصفهان" یک سفرنامه است که سفر مختصر وی را در زمان پادشاهی مظفرالدین شاه از 17 آوریل 1901 با ورود به بندر بوشهر تا 7 ژوئن 1901 با خروج از بندر انزلی، در برمی گیرد. عنوان "به سوی اصفهان" به دلیل دلبستگی "پیر لوتی" و ارتباط عمیق وی با شهر و آثار باستانی آن انتخاب شده است، اما فقط یک ششم مطالب این سفرنامه به اصفهان اختصاص دارد.

این کتاب، اثر ایزابل اشراقی با دو زبان انگلیسی و فرانسه مجموعه عکس هاییست از مناطق دیدنی و باستانی اصفهان.

اصفهان نصف جهان اثری است «آزمایشی» و در آن نویسنده قصه سفر خود را به شهری رنگین و افسانه آمیز باز می گوید، شهری که به تعبیر نویسنده مانند حکایتهای هزار و یک شب است. امتیاز این کتاب در کیفیت شخصی و درونی نگاه هدایت است؛ به طوری که ما صدای نویسنده را از لابه لای متن سفرنامه می شنویم. این کتاب براساس نسخه چاپ اول اصفهان نصف جهان فراهم شده است، با یادداشتی که حسن رضوی، میزبان هدایت در اصفهان، درباره این سفر نوشته است.در این کتاب، چهار نوشته از صادق هدایت به چاپ رسیده است. نخستین، «اصفهان نصف جهان» نام دارد که شرح سفر و مشاهدات صادق هدایت از اصفهان است. او در ایام تحصیل سفری چهار روزه به اصفهان می کند و گزارش این سفر را در قالب تکلیف درسی عرضه می نماید. سفرنامه با نقل خاطره ای از دوره تحصیل نویسنده آغاز می شود؛ سپس از ماجراهای بین راه سخن می رود. مشاهدات هدایت از خیابان چهارباغ، چهل ستون، میدان شاه، مسجد شاه، عالی قاپو، مسجد شیخ لطف الله، پل خواجو، مسجد جامع، مدرسه هارونیه، امامزاده اسماعیل، دارالبتی یا دارالبطیخ، محله جلفا و کلیسای آن، به طور کلی مردم و آداب معاشرت و مناظر دیگر شهر مطلب بعدی را تشکیل می دهند. دومین مطلب با عنوان «مرگ»، نوشته کوتاهی است دربارهٔ مرگ از نویسنده بلژیکی به نام «گان» که ظاهرا صادق هدایت ترجمه کرده است. دو نوشته دیگر، دو داستان کوتاه است به نام های «سامپینگه» و «هوس باز» کتاب با یک خاطره از دوران دبستان نویسنده آغاز می شود و نگارنده به شرح سفر خود به اصفهان می پردازد. هدایت در نگارش خاطرات این سفر از قلم توانایش برای توصیف صحنه ها استفاده کرده است. سفر چند روزه ی هدایت به اصفهان مصادف با ایام تعطیلی تاسوعا و عاشورا بوده که در چند جای کتاب به آن اشاره شده است. وی پس از رسیدن به اصفهان در خانه ی یکی از دوستانش اسکان می یابد و به بازدید از آثار و بناهای تاریخی شهر زیبای اصفهان می رود و به توصیف عظمت و شکوه هنرهای مختلفی که در این اماکن مشاهده می کند، می پردازد.

کتاب پیش رو شرح روزگارانی است که نمایش به شکل «بقال بازی» و «تخت حوضی» و وارداتی از دوره ی قاجاریه آغاز می شود تا تیٔاتر غیرسنتی به شیوه و اسلوب اروپایی که در باشگاه ارامنه ی جلفا از سال۱۲۶۶ شروع شد. در سیر تاریخ نمایش در اصفهان،ناصر فرهمند و رضا ارحام صدر، هردو بداهه گوی برجسته ای بودند و روی هجو و کمدی، زیاد کار کرده اند. هردو به نقطه ای رسیده بودند که هر بازیگری باید دلقک خاص خودش را بازی کند.ارحام می گفت: هر بازیگری باید با بال های خودش بپرد. آن چه که امروز و بیش تر می تواند توجه و حتی مورداستفاده ی اهل تیٔاتر قرار گیرد، ضرورت شناخت نمایش های شادی آور سنتی است. محصولی از فرهنگ سازان فروتنی که بی ادعا با کمترین امکانات فنی، بدون داشتن مدرک و آموزش علمی، با تجربه های خودجوش و شوروشوق، چه بسا ناآگاهانه، به طور غریزی، عاشقانه بازی می کردند.در این تحقیق و تالیف صرف نظر از مقدمات، با آگاهی از نارسایی ها، کمبودها، درحد بضاعت و دانش اندکم، مراحل گوناگون تحول و دگرگونی نمایش را از دوره ی صفویه تا عصر انقلاب مشروطه و انقلاب ۵۷، در چهارده بخش نوشته ام. نمونه ی این تلاش ها را می توان در این کتاب مشاهده کرد. مجموعه ای سرشار از عبارات شیرین و دل نشین که هم می آموزد و هم دعوت به آموختن و تفکر می کند. مجموعه ی نظرها، اسناد، عکس ها، روایت ها و گفته های «آن که می خنداند، خنداندن مردم بی لبخند را !...» مطالب، عکس ها و سند ها، دست چینی از صدها هزار مطلب و سند و عکس است که من راه طولانی و دشواری را طی کرده ام تا توانسته ام، نمونه ای کوچک از آن را عرضه کنم.

جنبشی که اواخر دورۀ محمدشاه و دوران سلطنت ناصرالدین شاه برای گردآوری مطالب جغرافیایی سرزمین ایران به وجود آمد بسیار مفید بود و کتب زیادی در این زمینه به دست اشخاص قابلی تصنیف شد. «جغرافیای اصفهان» تالیف حسین بن محمد ابراهیم تحویلدار اصفهانی از جملۀ آنهاست. مولف از اواخر ماه ربیع الاول 1294 هجری، «به موجب حکم امنای دیوان دولت اسلامیان پناه ناصری» شروع به تالیف این کتاب کرده است. وی بیش تر به مطالب مربوط به جغرافیای انسانی و نوع زندگی مردم پرداخته است، ساکنان اصفهان را به 199 صنف تقسیم کرده و هریک را جداگانه شرح داده است. کتاب هم چنین بحث مفصلی نیز از سردرختی ها و صیفی ها و تره بارها را دربردارد. کتاب حاضر از روی نسخۀ متعلق به کتابخانۀ ملی ملک توسط دکتر منوچهر ستوده تصحیح و چاپ شده است.

مصطفی انصافی نویسنده ی جوانی ا ست که در اولین تجربه ی روایی اش رمانی نوشته مملو از داستان های ریشه زده در تاریخ. رمان تو به اصفهان بازخواهی گشت روایتی ا ست چندسویه از زندگی و سوال های چند شخصیت که به خاطر جبر مکان و زمان در موقعیتی خاص کنار هم قرار می گیرند. استاد دانشگاهی جوان و البته خسته از شرایطش که در فکر مهاجرت است، به دختری لهستانی برمی خورد که برای یافتن ریشه های دوردست خانواد گی اش به ایران آمده است. دختری که پیشینه ای مبهم دارد و ناگهان قصه ی او تبدیل می شود به انگیزه ای برای روایت قهرمان اول رمان... انصافی در این رمان تلاش کرده با توجه به قابلیت های ژانری و ترسیم پلاتْ رمانی بنویسد که در عین سرک کشیدن به زوایای پنهان مانده ی تاریخ ایران، رگه های زیستی و وجودی قهرمان های بلاتکلیفش را نیز برملا کند. آمدن زنان لهستانی به ایران در سال های حضور متفقین در ایران تنها جرقه ای است برای آتش گرفتن انبار عظیمی از خطرات و خطرات. تا جایی که خواننده ی رمان در هر بخش با واقعیت هایی روبه رو می شود که می توانند به جذاب شدن روند روایی اضافه کنند. تو به اصفهان بازخواهی گشت قصه ی کشف است. کشف گذشته ای ناامن و قصه دار که ناگهان همه چیز را عوض می کند... همه چیز را...

کتاب «راه اصفهان» نوعی دفتر خاطرات است که بر اساس یک نسخه خطی اصیل به زبان عربی و به قلم یکی از شاگردان ابن سینا به نام ابوعبید جوزجانی نوشته شده است. جوزجانی مدت بیست وپنج سال در کنار ابن سینا زندگی میکرده. راه اصفهان جهان درهم و برهم و آشفته ای را به تصویر میکشد که یکی از مغز های متفکر و نابغه ی تاریخ در آن قدم به عرصه ی هستی نهاد و آثاری از خود به یادگار گذاشت که جاودانه مانده اند.

کتابی است دو زبانه به تالیف فرشاد ابریشمی و چاپ انتشارات ابریشمی، مجموعه ای که در آن تاریخچه ی مختصری از اصفهان از زمان حکومت قاجار تا دوره پهلوی ارائه می شود، تصاویری از قسمت های گوناگون شهر در کنار آثاری که از پیشینیان به جای مانده است به مخاطب عرضه می گردد و در صورت لزومی اطلاعاتی از موقعیت جغرافیایی، سال ساخت آن ها و به طور کلی پیشینه ی تاریخیشان داده می شود. همچنین در ابتدا گروهی از عکاسان که پیشگامان تصویر برداری استان اصفهان بوده اند به خواننده معرفی می شوند.

این کتاب در واقع، بخشی از نتایج حاصل از تحقیق در زمینه ی سیر تحول عکاسی، بخصوص عکاسی پرتره نگار در شهر اصفهان است که با توجه به ضروریات یادشده، نگارنده آن را از ۱۳۷۰ آغاز کرده و طی ده سال به تدریج و با کار پراکنده کامل کرده است. هدف این تحقیق، بررسی ریشه های ورود عکاسی به اصفهان و تحولات تاریخی آن، شناسایی عکاسان پیشگام و پرتره نگاران استودیویی و نیز جستجو برای یافتن آرشیوهای عکس استودیویی و دیگر آثار پراکنده ی عکاسان اصفهانی بوده است.

در توضیحات پشت جلد کتاب می خوانیم: «اگه سلسله صفوی از بین نرفته بود، آینده ی ایران احتمالا چندان تفاوتی نمی کرد. گسستی رخ نداد. عصر صفویه را دوره ی مهمی از تارخ ایران شناختن یک مطلب است و آن را فصل مقدر غایت گرایانه ای از یک روایت حماسی ناسیونالیستی دانستن مطلبی دیگر. در این مطالعه ی تفسیری به طیف وسیعی از علل محیطی، اقتصادی و بالاتر از همه سیاسی، خواهیم پرداخت تا نشان دهیم که چگونه تعامل دولت و جامعه با جهان خارج به گونه ای که اتفاق افتاد پیش رفت و تضعیف و سقوط صفویه را به دنبال آورد. منظور تبیین سرنوشت صفویه است نه توضیح علل "ناکامی" ایران در پیروی از تجدد اروپایی. این دومی موضوع دیگری است. ج. ئل موکیر در کتاب اخیرش راجع به ظهور قدرت صنعتی بریتانیا می نویسد "دشمن اصلی رشد اقتصادی ... تلکه گیر ها و دزد ها و انگل ها بودند که اقتصاددان ها محترمانه تر رانت خوار می نامیدندشان، کسانی که چپاول و بهره برداری از کار دیگران را آسانتر از این می دیدند که خودشان به کارهای اقتصادی مولد بپردازند" مدارک معتبر زیادی در دست نیست که نشان دهد اگر افغان ها (یا اجنبی های دیگری) به ایران نیامده بودند، رانت خواری از مقام شیوه مسلط کسب درآمد در ایران عزل می شد.» در قسمتی از کتاب می خوانیم: «خط سیر صفوی از بعضی جنبه ها مصداق نظریه مشهور "جزر و مد" تاریخی ابن خلدون درباره ی دولت های پیشامدرن خاورمیانه است. شاهنشاهی صفوی از نظر عمر کوتاه و سقوط ناگهانی اش نمونه ی بهتری از امپراتوری عثمانی است و به لحاظ الهام دینی یاریگر ظهورش و کاهلی کتاب بخش سقوطش بیشتر به امپراطوری مغول [= تیموریان هند] مانند است. اسماعیل، جنگاور فرهمند، به سلطان حسین، شاه ضعیف النفس دربار پرورده، منتهی می شود؛ و رزمندگان قزلباشی که در تسخیر سرزمین به اسماعیل یاری داده اند و به نام مذهبی موعودگرا دولتی در آن بنا کرده اند جای خود را به درباریان بی تحرکی می سپارند که مخده ی نرم کاخ را به زین سخت اسب ترجیح می دهند و از جنگ می پرهیزند و کشور را در معرض یورش دسته ی دیگری از عشایر قوی پنجه قرار می دهند.»

درباره کتاب: قصیده چه نوع شعری است؟ مثنوی‌سرایی چه ویژگی‌هایی در تاریخ ادبیات فارسی دارد؟ تلقی شاعران از عشق چه بوده است؟ شهرآشوب به چه شعری گفته می‌شود؟ دکتر محمدجعفر محجوب (۱۳۷۴-۱۳۰۳) استاد و پژوهشگر پُرتوان و نامی ادبیات فارسی در این کتاب به این پرسش‌ها با دقت پاسخ داده است. علاوه‌براین، ویژگی‌های وامق و عذرای عنصری، ویس و رامینِ فخرالدین اسعد گرگانی، مثنوی و و غزل‌های شمس تبریز، غزل‌های سعدی و حافظ، آثار عبید زاکانی، آثار نظامی گنجه‌ای و پیروانش، سروده‌های سروش اصفهانی و نیز زندگی شخصی و خانوادگی صبای کاشانی و قاآنی شیرازی هم تحلیل‌ها و آگاهی‌های درخور توجهی در دسترس خواننده قرار می‌گیرد.

درباره کتاب: کی؟ چی؟ کجا؟ برای ایران ما این سه کلمه جادویی که بخش بزرگی از دانش انسان‌ها در دل آن پنهان شده. همه آنچه را که تاکنون درباره شخصیت‌های بزرگ، رویدادهای مهم و مکان‌های شگفت‌انگیز خوانده‌اید، فراموش کنید. این مجموعه به شما می‌گوید چرا. این کتاب به شما می‌گوید، وقتی از میدان نقش جهان حرف می‌زنیم، از کجا حرف می‌زنیم؟ از بزرگ‌ترین میدان تاریخی ایران؟ از مجموعه‌ای گران‌قدر از میراث فرهنگ و هنر و معماری ایران؟ از میدان چوگان پادشاهان صفوی؟ از نماد شهر اصفهان و میدانی برای درشکه سواری و گردش و تفریح گردشگران اصفهان؟