از ماست که بر ماست

مادامی که ما (ایرانیان) خود را برتر و بالاتر از سایر اقوام و ملل دانسته، برای خویش و جایگاه و پایگاه آسمانی و ثریایی قائل گشته و گوش شنوایی برای شنیدن حقایق تلخ ولی غیر قابل انکار نداشته باشیم، نه تنها نمی توانیم به ارزیابی و جمع بندی کامل و جامعی از نقاط قوت و ضعف خویش در قیاس با سایر ملل و جوامع دست یابیم، بلکه هر روز بیش از روز پیش رو به سوی افول و کژی راه می سپاریم. آنچه مسلم است هر موقع که دیگران نقدمان کرده اند ما ایرانیان با جان و دل این نقدها را پذیرفته اما از بد روزگار تا نویسنده ای ایرانی از خصایص و خلقیاتمان نالیده، او را در نهایت تندی از خویش رانده و تکفیرش نموده ایم. از ماست که بر ماست تلنگری است بر پیکره ما ایرانیان با هدف تغییراتی مثبت و سازنده و در نهایت پیمودن راه تعالی و توسعه و…