کتاب التوسل الی الترسل

کتاب مجموعه‌ایست از منشآت بهاءالدین محمد بن مؤید بغدادی منشی علاءالدین تکش خوارزمشاه که در قرن شش هجری می‌زیسته و مشتمل بر دیباچه و دو فصل مقدمه مانند و سه قسم است. دیباچه در حمد خداوند و نعت پیامبر و آل و اصحابش وستایش سلطان وقت و سبب تألیف کتاب است و از دو فصل که بمنزله مقدمه می‌باشد فصل اول را به مدح بهاءالدین وزیر اختصاص داده و در فصل دوم مختصری مفید در انشا فارسی و سبک‌های مختلف نویسندگان بیان کرده. قسم اول مشتمل بر فرمان‌ها و مناشیر دیوانی و عهد نام‌ها و فتح نامه‌ها و قسم دوم مشتمل بر نامه‌هاییست که از جانب سلطان به امرا و ملوک اطراف نوشته شده و قسم سوم مشتمل بر اخوانیات و رقعه‌ها و ملاطفاتی است که مؤلف به بزرگان عهد و دوستان نوشته.
این کتاب هم از لحاظ ادبی یعنی برای مقایسه بین طرق مختلفه انشا نثر فارسی در اعصار مختلف و هم از لحاظ تاریخی بواسطۀ اشتمال آن بر وقایع تاریخی اواخر دورهٔ خوارزمشاهیه و معاصرین ایشان از غوریه و اتابکان آذربایجان و … مهم است.