انگیزش در تعلیم و تربیت

اصطلاح انگیزش از فعل لاتین movere به معنی حرکت دادن مشتق شده است. انگیزش بیش تر در قالب نیروهای درونی، صفات پایدار، پاسخ های رفتاری به محرک ها و مجموعه ای از باورها و عواطف، مفهوم سازی شده است. بر این اساس کتاب حاضر انعکاسی از تحولات نظری در روان شناسی انگیزش به طور کلی، و انگیزش در تعلیم و تربیت به طور خاص است. در کتاب به انگیزه ی پیشرفت و عوامل شخصی و موقعیتی موثر بر آن پرداخته شده، که به عوامل درون مدرسه مربوط می شود. عوامل اجتماعی فرهنگی انگیزش از مطالب دیگر مورد بحث کتاب است که غالبا در مباحث و منابع مربوط به انگیزش در تعلیم و تربیت و پیشرفت دانش آموزان کم تر به آن توجه شده است. در بخش “انگیزش و پژوهش” نقش نظریه در مطالعه ی انگیزش بررسی گردیده است. در “سنجش انگیزش” به انتخاب تکالیف، تلاش، پشتکار، و پیشرفت به عنوان شاخص های عمومی انگیزش اشاره شده است. نظریه ی شناختی اجتماعی، نقش اهداف و هدف گزینی، انگیزش درونی، نقش علاقه و عاطفه در انگیزش پیشرفت، اثرات معلم و کلاس درس، نقش مدارس در انگیزش و اثرات اجتماعی فرهنگی، عنوان های بخش های دیگر کتاب حاضر هستند که به انگیزش در تعلیم و تربیت و خاستگاه آن با تکیه بر نظرات اندیشمندان و صاحب نظران حوزه ی آموزش و پرورش اختصاص دارد.