به من قول بده، پدر

بخشی از کتاب :

باراک اوباما برای اولین بار در ۲۰۰۸ بعد از این که رای کافی برای کاندیدا شدن به دست آورد با من تماس گرفت تا پیشنهاد دهد به عنوان معاون رییس جمهور همراه انتخاباتی اش باشم من در قطار به سمت خانه ام در ویلمینگتون در حرکت بودم که تلفنم زنگ زد اجازه میخواست تا من را برای تحقیق معرفی کند و من گفتم «نه» به او گفتم، به هر طریق که بتوانم به تو کمک خواهم کرد اما نمی خواهم معاون رییس جمهور باشم این حرف را کاملا جدی گفتم این که از من چنین درخواستی شده بود مایه ی افتخار من بود ولی سی و پنج سال بود که سناتور بودم کاری که عاشقش بودم آن هم در نهادی که آن را تکریم می کردم به عنوان یک قانون گذار ،قوی احترام کسب کرده بودم و سابقه ی زیادی داشتم آقای خودم بودم و از کارم لذت میبردم. در ضمن معتقد بودم می توانم در سمت رییس کمیته ی روابط خارجه مفیدتر واقع شوم تا به عنوان معاون رئیس جمهور.

اصرار کرد که این یک تعارف نیست و از قبل من را به عنوان کاندیدای اصلح انتخاب کرده است گفت من جدی می گویم ولی همین حالا جواب می خواهم.

– پس جواب من نه است….