کتاب تلفظ در شعر کهن فارسی

“تلفظ در شعر کهن فارسی” کتابی است از “وحید عیدگاه طرقبه ای” که در آن “بهره گیری از شعر در شناخت تلفظ های دیرین” را مورد بررسی قرار می دهد. “وحید عیدگاه طرقبه ای” در این کتاب علاوه بر ابعاد نظری، ابعاد علمی بحث “تلفظ در شعر کهن فارسی” را نیز زیر ذره بین می برد تا با “بهره گیری از شعر در شناخت تلفظ های دیرین”، دانش قابل توجهی را در این زمینه، در اختیار خوانندگان بگذارد. وی تصریح می کند که شعر فارسی، در کنار کاربردهای بی شماری که در عرصه ی زبان شناسی و ادبیات داشته است، می تواند کلیدی برای تشخیص تلفظ واژگان نیز باشد و این کلید، از پژوهش در آثار شعرای پارسی سرا، از ابتدا تا زمان حمله ی مغول ها به دست آمده است. دانش اکتسابی از بررسی “تلفظ در شعر کهن فارسی”، زمینه را برای کاوش بیشتر در متن شناسی نیز مهیا می کند و به این ترتیب جنبه های مختلفی نظیر اصلاح متون، شرح نویسی، خوانش درست، شناخت واژگان و بسیاری از موارد کاربردی دیگر را تحت پوشش قرار می دهد. “بهره گیری از شعر در شناخت تلفظ های دیرین”، لغزش های احتمالی را در کار مصححین متون هویدا نموده و معیارهای محکمی در اختیار مخاطب قرار می دهد که به وسیله ی آن ها بتواند درست بخواند و در متن های فارسی پژوهش کند. کتاب پیش رو به قلم “وحید عیدگاه طرقبه ای” جامع ترین پژوهش صورت گرفته پیرامون مبحث آوا و “تلفظ در شعر کهن فارسی” است و نگارنده براساس قافیه، وزن و صنعت های ادبی، به بررسی ویژگی های متفاوت و مشترک آوایی در شعر کهن فارسی از دوره ی ابتدایی تا اوایل قرن هفتم می پردازد.