جامعه شناسی روسپی گری

مطالعه سیر تاریخی فحشاء نشان دهنده آن است که این پدیده، از کهن ترین انحرافات بشری است و از دیرباز به عنوان یک واقعیت اجتماعی وجود داشته است. با این حال، تحقیقات علمی اندکی درباره آن صورت گرفته است، چنان که به گفته ابینگهاوس (۱۹۰۹): روسپی گری گذشته ای طولانی، اما تاریخچه ای کوتاه دارد. این امر به مشکلات جمع آوری اطلاعات علمی و قابل تعمیم از نمونه های مورد مطالعه روسپیان مربوط می شود. از این رو، فقدان تحقیقات دقیق و علمی موجب رواج اطلاعات غلط در مورد زمینه ها و عوامل، ماهیت و علل روسپی گری شده است. (etal Potterat) در واقع روسپی گری، تاریخی به قدمت پدرسالاری دارد و از موقعی که بشر با کاشت، داشت و برداشت در زراعت، زمینداری و برده داری آشنا شد و نقش زن از وجه تولیدی به وجهی برای ارضای امیال جنسی مردان تبدیل شد و منابعی مثل زر و زور و زمین به عنوان منابع کمیاب شناخته شد، روسپیگری کارکرد تجاری پیدا کرد و تجارت تلخ بشری، یعنی روسپی گری پدیدار گشت. شاید یکی از بدترین شیوه های پاسخ اجتماعی – تاریخی بشر به عنصر لذت جویی و تنوع طلبی خودش، و یکی از سیاه ترین معضلات آسیب زا و آسیب شناختی روانی – اجتماعی چند هزار ساله اخیر، در جوهره پدیده روسپیگری به صورت عرضه و تقاضا فیمابین روسپی با مشتری باشد. از این رو در اکثر جوامع و در طی تاریخ، روسپی گری تفبیح و محکوم شده است (۱۹۹۶al Bullough,et). در اقوام ابتدایی، روسپی گری، موضوعیت نداشت و زن به رسم میهمان نوازی به میهمان رهگذر به دلایل مختلف از جمله دور نگاه داشتن چشم حسد و بلا پیش کش می شد. روسپی گری با شأن و کارکرد قدسی که مختص قدرت مرموز باروری به نفع اجتماع بود در دوران باستان کلاسیک وجود داشت. بنابر نظر ویل دورانت، هر زن بابلی حداقل یک بار در طی عمر خود در معبد «میلیتا» تسلیم مردی بیگانه میشد، و پول یا سکه دریافتی از هم خوابگی با او را به خزانه معبد تحویل می داد. اغلب اوقات در مصر، هند و آسیای غربی، لغزش از فحشای مذهبی به فحشای قانونی رخ می داد. در میان یهودیان هم روسپیانی بودند که برای به دست آوردن پول کار می کردند.