کتاب درآمدی بر جامعه شناسی تحزب در ایران پس از انقلاب اسلامی

يك نظام سياسی تنها از ساختارها تشكيل نمی‌شود، بلكـه شـامل مجموعه‌هایی از طرز فكرها و رفتارهای کم‌وبیش به هم پيوسته‌ای است كه با شيوه فعاليت جمعي فعالان سیاسی مرتبط است. نگرش و جهت‌گیری سياسی جامعـه نسـبت بـه پديـده قـدرت، حكومت و نظام سياسی، همچنين كيفيت خواست‌ها و تكاليف متقابل ميان مـردم و حكومت، متأثر از شيوه فعاليت جمعي کنشگران است. این‌ که در چارچوب احزاب، اعضاء تا چه اندازه‌ای به قواعد كار گروهي توجه دارند و در پیگیری اهداف و منافع مختلف خود به تشریک‌ مساعی جمعی می‌پردازند؟ اتفاقاً تحزب با این رویکرد چیزی جز تشکل منافع جمعی اما در حوزه سیاست نیست. بنابراین می‌توان چالش‌های پیش روی تحزب در جامعه ایرانی را از این منظر مورد بررسی جامعه‌شناختی قرار داد. به بياني ديگر، كنش جمعي فعالان حزبی در جامعه ایرانی تا چه حد با ملزومات فعالیت و تحکیم احزاب سازگار است؟ و البته دلايل اجتماعي کنش‌ها چيست؟، به نظر مسئله‌ای اساسی پیش روی تحزب است که کمتر به آن توجه شده است.