ذبیح

جنایت همواره ذهن بشر را از دیرباز، از بدو خلقت تا امروز، به خود مشغول داشته است. جنایت و مکافاتِ آن، موضوعی است که ادبیات نمایشی، از یونان باستان تاکنون، به آن پرداخته است. از هنگام کشته شدن قابیل به دست هابیل و قتل لائیوس توسط پسرش ادیپوس، جنایت خانوادگی به عنوان نوعی تبهکاریِ خصوصی در تاریخِ رذالت‌‏های بشری ثبت شده است. نمایشنامه «ذبیح»، واگویه‏ ی نوینی از گونه‏ ای جنایت خانوادگی است. در این واگویه، شاهد روایتی ادیپوس ‏گونه هستیم؛ با نمونه ‎ای نوین از گره‌‎افکنی و روایت‎ پردازی دراماتیک.