این کتاب به بررسی زندگی شاه عباس می‌پردازد. شاه عباس یکم معروف به شاه عباس بزرگ، نامدارترین پادشاه سلسلهٔ صفویان است. او فرزند شاه محمد خدابنده است که از سال 996 ه.ق تا زمان مرگش، به مدت بیش از 42 سال با اقتدار بر ایران شهریاری نمود.شاه عباس هنگامی به سلطنت رسید که غرب و شمال غربی ایران در تصرف دولت عثمانی بود و همچنین در شمال شرق ایران نیز خراسان جولان‌گاه ازبک‌ها شده بود. در داخل کشور نیز قدرت شاه کاهش پیدا کرده بود و هر یک از مقامات دولتی به فکر منافع و قدرت خویش بودند و کشور دچار هرج و مرج گردیده بود. شاه عباس با اولویت بندی مشکلات متعدد توانست در طول سلطنتش سلسلهٔ صفویه را به اوج قدرت، شکوه و عظمت برساند.او به معماری، موسیقی، نقاشی و شعر علاقه داشت و میدان نقش جهان، عالی‌قاپو، بخش‌هایی از عمارت چهل‌ستون، چهارباغ و سی‌وسه پل از آثار به جای مانده از دوران سلطنت وی هستند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.