این کتاب حکایت عدلی است که باید بر مدار حق تفسیر شود و حالات زبانی که باید در خدمت توسعه عدالت حق مدار قرارگیرد. ظریف ترین و دقیق ترین جلوه عدالت آن گاه است که زبان به رعایت گفتار عادلانه متعهد می شود. توجه به این نکته ضروری است که رعایت عدل و حق در گفتار خود زمینه ساز ظهور جامعه عدالت محور و حق مدار می شود. به همین دلیل امیر بیان در نهج البلاغه حق را گرچه سنگین، اما گوارا می داند و مردم را به گفتن سخن حق تشویق می کند و در این میان نکته ی مهم این است که امیرمومنان در شرایطی مردم را متوجه حق گویی وحق گرایی می کند که خود در مقام خلافت ظاهری و مدیریت جامعه قرارداشته است و بدین وسیله الگویی برای مدیران بنا می سازد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.